สต็อคตัน ตั้ง อยู่ ท่ามกลาง พื้นที่ เพาะปลูก ใน หุบเขา ซาน โจอาควิน ของ แคลิฟอร์เนีย ซึ่ง เป็น บริเวณ ย่อย ของ เซ็นทรัลแวลลีย์ ใน และ รอบ ๆ สต๊อกตัน เป็น ทาง เดิน ทาง สาย น้ํา หลาย พัน ไมล์ ซึ่ง เป็น ส่วน ที่ เป็น ของ ดิน เดลต้า ใน แคลิฟอร์เนีย

ทางหลวงระหว่างรัฐ 5 และทางหลวงรัฐหมายเลข 99 ทางหลวงสายใหญ่ของแคลิฟอร์เนีย ทางหลวงทางเหนือ-ใต้ ผ่านเมือง ทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 4 และแม่น้ําซานโจควินที่ขุดเจาะ เชื่อมเมืองกับอ่าวซานฟรานซิสโกทางทิศตะวันตก โดยสร้างช่องดีพวอเทอร์ชิปปิ้งในสต็อกตัน สต็อคตันกับซาคราเมนโต้ เป็นท่าเรือในทะเลแห่งเดียวของแคลิฟอร์เนีย

ตามข้อมูลจากสํานักงานสํามะโนสหรัฐฯ เมืองนี้มีพื้นที่ทั้งสิ้น 64.8 ตารางไมล์ (168 กม^.2) ซึ่งมีพื้นที่ 61.7 ตารางไมล์ (160 กม) และพื้นที่ 3.1 ตารางไมล์ (8.0 กม.23) (4.76%)

เมื่อ ชาวยุโรป ไป ยัง พื้นที่ สต๊อกตัน เป็น ครั้ง แรก เขต ยัตชิคุมน์ เป็น สาขา ของ ชาว อินเดียน ใน เขต นอร์เทิร์น แวลลีย์ โยคัตส์ พวกเขาสร้างหมู่บ้านโดยอาศัยฝูงสัตว์น้อย เพื่อให้บ้านของพวกเขาอยู่เหนือน้ําท่วมปกติ หมู่บ้านโยคัทชื่อพาซาซิมาส ตั้งอยู่ในบริเวณระหว่างเอดิสันกับถนนแฮร์ริสัน ซึ่งขณะนี้เป็นช่องแคบสต็อคตันในตัวเมืองสต็อคตัน

เส้นทางซิสกิยูเริ่มต้นที่หุบเขาซาน โจอาควินทางตอนเหนือ มัน เป็น เส้นทาง เท้า ของ ชาวอเมริกัน พื้นเมือง ที่ เก่าแก่ หลาย ศตวรรษ ที่ นํา ผ่าน หุบเขา ซาคราเมนโต เหนือ เกาะแคสเคด และ ไป ยัง รัฐโอเรกอน ใน ปัจจุบัน

เครือข่าย ทาง น้ํา ใน และ รอบ ๆ สต็อคตัน ถูก จับ และ นํา ทาง โดย ชาว อินเดียน มิว ก เป็น เวลา หลาย ศตวรรษ ในระหว่างการตื่นทองที่แคลิฟอร์เนีย แม่น้ําซานโจอาควิน สามารถเดินทางโดยเรือที่เดินทางผ่านมหาสมุทร ทําให้สต็อคตันเป็นท่าเรือในฝั่งตามธรรมชาติ และเป็นจุดลําเลียงสิ่งของและเครื่องทําเหมืองทองคําที่มุ่งหวัง นับตั้งแต่กลางศตวรรษที่ 19 เป็นต้นไป สต็อคตันจึงกลายเป็นศูนย์กลางการขนส่งของภูมิภาค ซึ่งจัดซื้อสินค้าเกษตรเป็นหลัก

คริสต์ศตวรรษที่ 19

สต็อคตัน เซอร์กา 1860

ถนนหลัก สต็อคตัน แคลิฟอร์เนีย 1870

เมืองสต็อกตันในปี ค.ศ. 1895

ยุคเม็กซิโก

ร.อ. ชาลส์ มาเรีย เวเบอร์ ชาวเยอรมัน อพยพมาอเมริกาในปี 1836 (ชื่อเดิมคือคาร์ล เขาเปลี่ยนชื่อของเขาให้ชาร์ลส์ ไม่นานหลังจากที่เขามาถึง) หลังจากใช้เวลาในเท็กซัส เขาเดินทางข้ามจากมิสซูรีไปแคลิฟอร์เนีย กับพรรคบาร์ทเลสสัน-บิดเวลล์ในปี 1841 เวเบอร์ ไป ทํา งาน ให้ กับ จอห์น ซัตเตอร์ ซึ่ง รับรอง "คาร์ลอส มาเรีย เวเบอร์ " กับ เจ้าหน้าที่ ชาว เม็กซิโก ในปี 1842 เวเบอร์ ตั้งรกรากที่ปวยโบล แห่งซานโฮเซ่

ในฐานะคนต่างด้าว เวเบอร์ไม่สามารถรักษาความปลอดภัยที่ดินโดยตรง ดังนั้นเขาจึงสร้างความร่วมมือกับกิลเลอร์โม (วิลเลียม) กัลแนค กูลแนค เกิด ใน นิวยอร์ค ได้ แต่งงาน กับ หญิง ชาว เม็กซิโก คน หนึ่ง และ สาบาน จะ จงรักภักดี ต่อ เม็กซิโก ซึ่ง ต่อ มา ก็ ปกครอง แคลิฟอร์เนีย เขาสมัครที่ร้านเวเบอร์ สําหรับ แรนโช แคมโป เดอ โลส ฟรานเซส ซึ่งเป็นที่ดินที่ได้รับอนุญาต 11 ตารางลีกทางตะวันออกของแม่น้ําซาน โจอาควิน

กูลแนค และ เวเบอร์ ได้ แยก ความ เป็น หุ้นส่วน ออกไป ใน ปี 1843 ความพยายามของกัลแนค ในการสะสางเรื่องรานโช แคมโป เดอ โลส ฟรานเซส ล้มเหลว และเวเบอร์ก็ได้มันมาในปี 1845 ใน ปี 1846 เวเบอร์ ได้ นํา ผู้ ตั้ง ถิ่นฐาน จํานวน มาก ไป ค้นหา ใน โรง โช เมื่อ สงคราม เม็กซิกัน -อเมริกัน หมด ลง เมื่อพิจารณาแล้ว นายเวเบอร์ก็ถูกแต่งตั้งให้เป็นนายกองของนายพลโฮเซ คาสโตร ชาวเม็กซิโกคนหนึ่ง ซึ่งเขาปฏิเสธไม่รับตําแหน่ง อย่างไรก็ตาม ต่อมาเขาได้รับตําแหน่งของกัปตันทหารม้าของสหรัฐฯ การตัดสินใจของกัปตันเวเบอร์ที่จะเปลี่ยนแปลงฝ่ายต่าง ๆ ทําให้เขาสูญเสียความไว้วางใจที่เขาได้สร้างขึ้นในหมู่หุ้นส่วนธุรกิจของเม็กซิโก ผลที่ได้คือเขาได้รับเงินช่วยเหลือในปี 1847 และได้ขายธุรกิจของเขาในซานโฮเซ่ในปี 1849

ยุครัชทอง

ใน การ เริ่มต้น การ รัช ทอง แคลิฟอร์เนีย ใน ปี 1848 ชาวยุโรป และ อเมริกา เริ่ม เข้า มา ใน บริเวณ ที่ มี การ วิ่ง ไป ยัง สนาม กอล์ฟ เมื่อ เวเบอร์ ตัดสินใจ ลอง ทํา เหมือง ทอง ใน ปลาย ปี 1848 เขา พบ ว่า ใน ไม่ ช้า เขา ก็ พบ ว่า ขาย ของ ให้ ผู้ หา ทอง เป็น เรื่อง ที่ มี กําไร มาก กว่า

ขณะ ที่ หัวหน้า เดินทาง บน แม่น้ํา ซาน โจอาควิน เมือง นี้ เติบโต อย่างรวดเร็ว เหมือน จุด รับ ส่ง ของ คน ชน ระหว่าง การ รั่น ทอง เวเบอร์สร้างที่อยู่อาศัยถาวรแห่งแรกในหุบเขาซานโจควิน บนแผ่นดินที่รู้จักกันในชื่อ เวเบอร์พอยท์ ระหว่างการตื่นทองคํา ที่ตั้งของสต็อกตันตอนนี้ถูกพัฒนาเป็นท่าเรือแม่น้ํา เป็นจุดศูนย์กลางของถนนที่มุ่งไปสู่ที่ตั้งทองคําในหุบเขาซานโจควินและสถานีปลายทางทางตอนเหนือของสต็อคตัน คือถนนลอสแอนเจลิส ในช่วงต้นปีของสต็อคตันเป็นที่รู้จักในชื่อหลายชื่อ รวมถึง "เวเบอร์วิลล์" "แฟตซิตี้" "มัดวิลล์" และ "ท่าเรือซันไรส์ของแคลิฟอร์เนีย" ในปี 1849 เวเบอร์ ออกจากเมืองหนึ่ง เขาชื่อ "ตูเลเบิร์ก" แต่ในไม่ช้าเขาก็ตัดสินใจเลือก "สต็อคตัน" เพื่อเป็นเกียรติแก่พล.ร.จ.โรเบิร์ต เอฟ สต็อคตัน สต็อคตัน เป็น ชุมชน แรก ใน แคลิฟอร์เนีย ที่ มี ชื่อ ที่ ไม่ ใช่ ชาว สเปน หรือ ชน พื้นเมือง อเมริกัน ที่ มี ต้นกําเนิด

การอพยพชาวจีน

ชาวจีนหลายพันคนเดินทางมายังสต็อกตันจากมณฑลกวางตุงของจีนในช่วงทศวรรษที่ 1850 เนื่องจากความไม่สงบทางการเมืองและเศรษฐกิจรวมกันในจีนและค้นพบทองคําในแคลิฟอร์เนีย หลังจากเร่งรีบทองคํา หลายคนทํางานให้กับทางรถไฟและโครงการกู้ที่ดินในเขตซาคราเมนโต-ซาน โจควิน เดลต้า และยังคงอยู่ในสต็อกตัน ภายใน ปี ค .ศ . 1880 สต๊อกตัน เป็น บ้าน ของ ชาว จีน ที่ ใหญ่ เป็น อันดับ สาม ใน แคลิฟอร์เนีย กฎหมายการแบ่งแยกดินแดน โดยเฉพาะบัญญัติการกีดกันของจีนปี ค.ศ. 1882 เป็นกฎหมายจํากัดในการเข้าเมืองและป้องกันไม่ให้จีนซื้อทรัพย์สิน โรงแรมลินคอล์น สร้างขึ้นในปี 1920 โดยพี่น้องหว่อง บนถนนเอล โดราโด ทางใต้ หลังจากที่พระราชบัญญัติแมกนูซอนถูกถอดถอนในปี 2505 เป็นชาวจีนที่เกิดในอเมริกา ได้รับอนุญาตให้ซื้อทรัพย์สินและอาคารของตนเอง

อินคอร์ปอเรชัน

เมือง นี้ ถูก รวม ตัว เป็น ทางการ ใน วัน ที่ 23 กรกฎาคม 1850 โดย ศาล เขต และ การเลือกตั้ง ของ เมือง แรก ก็ ถูก จัด ขึ้น เมื่อ วัน ที่ 31 กรกฎาคม 1850 ในปี 1851 เมืองสต็อคตัน ได้รับเช่าเหมาจากรัฐแคลิฟอร์เนีย ผู้ แสวงหา ทอง ใน ช่วง แรก ๆ ได้แก่ เอเชีย แอฟริกา ออสเตรเลีย ยุโรป เม็กซิโก และ แคนาดา ความหลากหลายของประชากรทางประวัติศาสตร์ได้สะท้อนให้เห็นในชื่อถนนสต็อกตัน สถาปัตยกรรม เทศกาลต่างๆ มากมายและใบหน้าและมรดกของประชากรส่วนใหญ่ในสต็อคตัน ในปี 1870 สํานักงานสํานัก สํานัก สํานัก ส.ต็อคตัน รายงานว่ามีประชากรผิวขาว 87.6% และเอเชีย 10.7% ชาว จีน หลาย คน อพยพ มา ยัง แคลิฟอร์เนีย ใน ฐานะ คน งาน ใน ช่วง ปี เหล่า นี้ โดยเฉพาะ ใน ทาง รถไฟ ข้าม ทวีป

เบนจามิน โฮลท์ ตั้งรกรากที่สต็อคตันในปี 1883 และกับพี่น้องสามคนของเขา ก่อตั้งบริษัทสต็อคตันวีล และต่อมาบริษัทผลิตโฮลท์

คริสต์ศตวรรษที่ 20

เบนจามิน โฮลท์ (ซ้าย) กับพันเอกเออร์เนสต์ ดันลอป สวินตัน ชาวอังกฤษ ในสต็อคตัน เมษายน 1918 รถด้านขวาเป็นรถแทรกเตอร์ ทาง ซ้าย มือ เป็น แบบจําลอง ขนาด เล็ก ของ ถัง อังกฤษ

วิหาร แห่ง แรก ของ ซิกข์ ใน สหรัฐอเมริกา สต๊อกตัน แคลิฟอร์เนีย ปี 1912

ในวันขอบคุณพระเจ้า วันที่ 24 พฤศจิกายน 2447 โฮลท์ประสบความสําเร็จในการทดสอบเครื่องเล่นลูกเล่นที่สามารถทํางานได้เครื่องแรก โดยการไถ่แผ่นดินสามเหลี่ยมปากแม่น้ําซันโจควิน ชาร์ลส์ เคลเม้นท์ ช่างภาพของบริษัท ถูกรายงานว่าได้สังเกตเห็นว่ารถแทรกเตอร์คลานเหมือนหนอนผีเสื้อ และยึดอุปมานั้นได้ "เป็นแคเทอร์พิล" นั่น คือ ชื่อ สําหรับ มัน "

เมื่อวันที่ 22 เมษายน 2551 พ.อ.เออร์เนสต์ ดันลอป สวินตัน แห่งกองทัพบกอังกฤษได้เดินทางเยือนกรุงสต็อกตันในขณะเดินทางเยือนสหรัฐอเมริกา กองทัพอังกฤษและฝรั่งเศสได้ใช้รถแทร็กเตอร์จํานวนนับร้อยเพื่อลักลอบนําปืนหนักและเสบียงในระหว่างสงครามโลกครั้งที่ 1 และสวินตันก็ได้กล่าวขอบคุณโฮลต์และทีมงานของเขาต่อความพยายามทําสงครามด้วยเช่นกัน ในระหว่างปี 2557 และปี 2558 สวินตันได้สนับสนุนการใช้รถหุ้มเกราะเป็นเครื่องตรวจจับหนอนของโฮลท์ แต่ไม่ประสบความสําเร็จ (แม้ว่าอังกฤษจะพัฒนารถถังขึ้นก็ตาม แต่พวกเขาก็มาจากแหล่งแยกต่างหาก และไม่ได้มาจากเครื่องจักรของโฮลท์โดยตรง) หลัง จาก ที่ มี รถ ถัง อยู่ ใน สนาม รบ โฮลท์ ได้ สร้าง ต้นแบบ รถถัง ไฟ แก๊ส แต่ มัน ไม่ได้ เข้า สู่ การผลิต

วันที่ 10 มกราคม 1920 เหตุไฟไหม้ใหญ่บนถนนเมน คุกคามตึกทั้งเมือง มี การ ค้นพบ ไฟ ใน ชั้น ใต้ ดิน ของ ร้าน ยอสต์ โดห์แมน ประมาณ ตี 2 ธุรกิจ ที่ อยู่ ติด กัน ถูก เผา โดย เปลว ไฟ และ น้ํา ความเสียหายประมาณ 150,000 ดอลลาร์

ในปี 1931 บริษัท Stockton Electrical Railroad บริษัท บริหารรถราง 40 คัน บนทางวิ่ง 28 ไมล์

สต็อคตันเป็นที่ตั้ง ของโบสถ์สิกข์แห่งแรกในสหรัฐอเมริกา คุรุทาระ ซาฮิบ สต็อคตัน เปิดตัวเมื่อวันที่ 24 ตุลาคม 1912 ก่อตั้งโดยบาบา จาวาลา ซิงห์ และบาบา วาสาขา ซิงห์ ผู้อพยพลี้ภัยชาวปัญจาบที่มีอาวุธและเป็นเจ้าของ 500 เอเคอร์ (202 ฮะ) บนแม่น้ําโฮลต์

ในปี 2476 ท่าเรือได้รับการปรับปรุงให้ทันสมัยขึ้น และช่องดีพวอเทอร์สต็อคตันซึ่งปรับปรุงเส้นทางเดินน้ําสู่อ่าวซานฟรานซิสโกก็ได้รับการหยั่งลึกและสมบูรณ์ นี่ เป็น การ สร้าง โอกาส ทาง การค้า ที่ กระตุ้น การเติบโต ของ เมือง มีการจัดตั้งคลังพัสดุของเรือ Ruff และ Ready Island ที่จัดตั้งขึ้น และวางสต็อกตันไว้ในตําแหน่งทางยุทธศาสตร์ระหว่างสงครามเย็น ในช่วงภาวะเศรษฐกิจตกต่ําครั้งใหญ่ อุตสาหกรรมที่ถล่มทลายของเมืองได้กลายมาเป็นพื้นที่ปะทะกับปัญหาการใช้แรงงาน อันเป็นผลให้เกิดการจลาจลของเรือสไปนาคในปี 2510

การดูบางส่วนของศูนย์สมัชชาสต็อกตัน

ในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง ศูนย์สมัชชาสต็อคตันถูกสร้างขึ้นบน ซาน โจอาควิน เคาน์ตี้ แฟร์คราวด์ส ห่างจากศูนย์กลางเมืองไปไม่กี่ช่วงตึก สถานกักกันชั่วคราวแห่งหนึ่งในจํานวน 15 แห่งที่ดําเนินการโดยสํานักงานควบคุมพลเรือนแห่งเวอร์ไทม์ ศูนย์ดังกล่าวจัดให้มีชาวญี่ปุ่นและอเมริกันประมาณ 4,200 คนย้ายออกจากบ้านเรือนชายฝั่งตะวันตกของพวกเขาภายใต้คําสั่งฝ่ายบริหารที่ 906 ในขณะที่พวกเขากําลังรอการย้ายไปยังค่ายผู้อพยพถาวรและโดดเดี่ยวหลายแห่งภายในประเทศ เมื่อวันที่ 10 พฤษภาคม ค.ศ. 1942 เปิดศูนย์แห่งนี้ขึ้นและดําเนินการจนถึงวันที่ 17 ตุลาคม เมื่อประชากรส่วนใหญ่ถูกส่งไปยังรัฐโรฮเวอร์ รัฐอาร์คันซอส์ ใน ปี ค .ศ . 1984 มี การ ตั้ง ชื่อ สถานที่ ที่ มี ประวัติศาสตร์ ใน แคลิฟอร์เนีย ไว้ ใน ปี 1980 และ ใน ปี 1984 มี การ ส่ง สาร ที่ ประตู ทาง เข้า สู่ สนาม แสดง ความ ยุติธรรม

ในเดือนกันยายน 2539 คณะปฏิรูปฐานและคณะกรรมาธิการคลอชเชอร์ได้ประกาศปิดครั้งสุดท้ายของศูนย์สํารองนาวีของสต๊อกตันบนเกาะรัฟแอนด์เรดี ปัจจุบันรู้จักกันในนามรัฟฟ์และเรือเสบียงที่พร้อมสําหรับใช้ส่งเสบียงที่กองทัพเรือของเกาะเรดี หน่วยปฏิบัติการของหมู่เกาะแห่งนี้เคยเป็นฐานการสื่อสารที่สําคัญสําหรับกิจกรรมเรือดําน้ําในแปซิฟิกระหว่างสงครามเย็น เว็บไซต์กําลังถูกพัฒนาอย่างช้า ๆ เป็นทรัพย์สินเชิงพาณิชย์

ตึกธนาคารพาณิชย์ประวัติศาสตร์และออมทรัพย์ สต็อคตัน

ในทางประวัติศาสตร์ เศรษฐกิจของสต็อคตันได้เปลี่ยนไปสู่อุตสาหกรรมอื่น ๆ แล้ว ซึ่งรวมถึงการสื่อสารโทรคมนาคมและการผลิต

สถานที่กลางของสต็อกตันซึ่งสัมพัทธ์กับทั้งซานฟรานซิสโกและซาคราเมนโต รวมทั้งความใกล้ชิดกับระบบทางหลวงของรัฐและระหว่างรัฐ รวมทั้งค่าใช้จ่ายในที่ดินที่เทียบกันไม่ได้กับค่าใช้จ่ายในการครอบครอง ทําให้หลายบริษัทต้องอาศัยฐานปฏิบัติการในภูมิภาคในเมือง

การใช้จ่ายด้านการก่อสร้างและการค้าสาธารณะ

ดูสนามบินสต็อคตัน เมโทรโพลิตันปี 2009

เริ่มต้นในช่วงปลายทศวรรษ 1990 สต็อคตันได้เริ่มต้นโครงการฟื้นฟูบางโครงการ อาคารที่เพิ่งสร้างหรือปรับปรุงใหม่รวมถึง บ็อบ โฮป เธียเตอร์, โรงภาพยนตร์ของศูนย์รีกัลซิตี้ และไอแมกซ์, ศูนย์ขนส่งทางซานโจควิน RTD ดาวน์ทาวน์, เล็กซิงตันพลาซ่า วอเตอร์ฟรอนท์ โฮเต็ล สต็อคตัน อาเรน่า, อาคารซานโจอาคินเคาน์ตี้ และสต็อกตัน บัลพาร์ก

เรือใหม่ในตัวเมืองมารีนาและติดกับโจน ดาราห์ พรอมเนด ได้รับการเพิ่มขึ้นที่ชายฝั่งทางตอนใต้ของช่องแคบสต็อคตันดีพวอเตอร์ ในระหว่างปี 2552 นอกจากนี้ยังมีโครงการศิลปะสาธารณะหลายโครงการติดตั้งอยู่ทั่วทั้งพื้นที่ (ดูส่วนศิลปะสาธารณะของสต็อคตัน)

ใน ฤดู ร้อน 2018 นายกเทศมนตรี ของ สต็อคตัน จะ ทดสอบ ราย ได้ พื้นฐาน ของ สากล

ฟองอสังหาริมทรัพย์

สต็อคตันแคลิฟอร์เนีย 2012

ตลาด อสังหาริมทรัพย์ ของ สต๊อกตัน ได้รับ ผลกระทบ มหาศาล จาก วิกฤต การ จํานอง ซับไพรม์ ปี 2007 และ เมือง นี้ ได้ นํา สหรัฐ ฯ ไป ยึดครอง ปี นั้น โดย มี บ้าน ทุก ๆ 30 หลัง ที่ ถูก ประกาศ ให้ ยึด ทรัพย์สิน ตั้งแต่เดือนกันยายน 2006 ถึงกันยายน 2007 มูลค่าของบ้านราคากลางในสต็อคตันลดลง 44%

ย่านที่เมืองเวสตัน แรนช์ ของสต๊อกตัน ซึ่งเป็นย่านแบ่งบ้านพักแบบพอประมาณที่สร้างในช่วงกลางทศวรรษที่ 1990 มีอัตราการยึดครองที่เลวร้ายที่สุดในพื้นที่แห่งนี้ ตามข้อมูลจาก ACORN ซึ่งขณะนี้เป็นกลุ่มผู้สนับสนุนระดับชาติที่มีรายได้ต่ําและต่ํา สต๊อกตันค้นพบตัวเองอย่างรวดเร็ว ที่ใจกลางของฟองที่อยู่อาศัย ปี 2000 อสังหาริมทรัพย์ในสตอกตันมีมูลค่าเพิ่มขึ้นถึงสามเท่าระหว่างปี 2541 ถึงปี 2548 แต่เมื่อฟองสบู่เริ่มระเบิดในปี 2550 ตลาดหลักทรัพย์สต็อคตันเป็นเมืองที่ประสบปัญหารุนแรงที่สุดแห่งหนึ่งในสหรัฐอเมริกา

ราคาที่อยู่อาศัยในสต็อคตันลดลง 39% ในปีงบประมาณ 2008 และเมืองนี้มีอัตราการคาดการณ์สูงสุดของประเทศ (9.5%) เช่นกัน สต็อกตันยังมีอัตราการว่างงาน 13.3% ในปี 2008 ซึ่งสูงที่สุดในสหรัฐฯ สต็อคตันถูกจัดอันดับโดยฟอร์บในปี 2009 เป็นเมืองที่อันตรายที่สุดเป็นอันดับที่ห้าของอเมริกา เพราะอัตราอาชญากรรมของบริษัท ใน ปี 2010 หลัก ๆ มา จาก ปัจจัย ที่ ได้ กล่าว ไป แล้ว ฟอร์บ ได้ ตั้ง ชื่อ ไว้ ว่า เป็น หนึ่ง ใน สาม ที่ แย่ ที่สุด ที่จะ อยู่ ใน สหรัฐอเมริกา

การล้มละลายของเมือง

หลัง วิกฤติ ทาง การ เงิน ใน เดือนมิถุนายน พ.ศ. 2555 สต็อคตัน ได้ กลายเป็น เมือง ที่ ใหญ่ ที่สุด ใน ประวัติศาสตร์ สหรัฐ ฯ ใน การ ยื่น ฟ้อง ให้ มี การ คุ้มครอง การ ล้มละลาย มัน เกิดขึ้น มา จาก ดี ทรอยต์ ใน เดือนกรกฎาคม 2013 เมืองดังกล่าวอนุมัติแผนการออกจากการล้มละลายเมื่อเดือนตุลาคม พ.ศ. 2556 และผู้มีสิทธิ์ออกเสียงได้อนุมัติภาษีขายเมื่อวันที่ 5 พฤศจิกายน 2556 เพื่อช่วยหาเงินสนับสนุนการถอนตัวดังกล่าว

การล่มสลายของมูลค่าอสังหาริมทรัพย์ ส่งผลเสียต่อฐานรายได้ของเมือง 28 มิถุนายน 2012 สต็อคตันยื่นฟ้องล้มละลายบทที่ 9 ในวันที่ 1 เมษายน 2556 เขตเมืองแคลิฟอร์เนียตะวันออกของศาลล้มละลายสหรัฐอเมริกาได้ตัดสินว่าสต็อกตันมีสิทธิ์ได้รับการคุ้มครองการล้มละลาย

คดีล้มละลายของสต็อคตันกินเวลานานกว่าสองปี และได้รับความสนใจจากทั่วประเทศ เมื่อวันที่ 4 ตุลาคม 2556 สภาเมืองสต็อคตันได้อนุมัติแผนการถอนตัวจากการล้มละลายโดยมีการลงคะแนนเสียงเป็นเลขหกครั้งเพื่อยื่นต่อศาลล้มละลายของสหรัฐอเมริกา เขตแคลิฟอร์เนียตะวันออก เขตซาคราเมนโต ผู้มีสิทธิ์ออกคะแนนอนุมัติภาษีขาย 3/4 เซนต์เมื่อวันที่ 5 พฤศจิกายน 2556 เพื่อช่วยหาเงินสนับสนุนการออกจากภาวะล้มละลาย

เมื่อวันที่ 30 ตุลาคม 2557 ผู้พิพากษาการล้มละลายของรัฐบาลกลางอนุมัติแผนการฟื้นฟูความล้มละลายของเมือง ทําให้เมืองสามารถชําระเงินบํานาญที่วางแผนไว้ให้แก่คนงานที่เกษียณอายุราชการได้ต่อไป เมืองดังกล่าวต้องออกจากบทที่ 9 ล้มละลาย เมื่อวันที่ 25 กุมภาพันธ์ 2558

สต็อคตันเกี่ยวข้องกับ ดินดอนสามเหลี่ยมปากแม่น้ําซาคราเมนโต-ซาน โจควิน

สต็อคตันมีอากาศร้อนเมดิเตอร์เรเนียน (Koppen) Csa) ด้วยฤดูร้อนที่ร้อนและแห้ง และฤดูหนาวอ่อน ในปีเฉลี่ยประมาณแปดสิบจากจํานวนน้ําฝนที่ตกจากเดือนตุลาคมถึงเดือนเมษายน ค.ศ. 14.06 (357.1 มม.) อยู่ในเซ็นทรัลแวลลีย์ อุณหภูมิมันสูงกว่า บริเวณอ่าวใกล้เคียงมาก หมอกล่องคลุมพื้นที่ ในช่วงฤดูหนาว สต็อคตัน อยู่ ใน หัวใจ ที่ อุดมสมบูรณ์ ของ ดินแดน แถบ แคลิฟอร์เนีย ใน ทะเล ทราย เมดิเตอร์เรเนียน ประมาณ ว่า อยู่ ไกล จาก มหาสมุทรแปซิฟิก และ เนวาดา ภูมิ อากาศ ระหว่าง ชาย ฝั่ง และ หุบเขา กลาง ให้ สภาพ ภูมิ อากาศ ที่ คล้าย กัน กับ บาดาโฆซ ประเทศ สเปน

ที่สนามบิน อุณหภูมิที่บันทึกสูงสุดคือ 115 °F (46 °ซ.) เมื่อวันที่ 23 กรกฎาคม 2549 และต่ําสุดคือ 16 °F (-9 °C) เมื่อวันที่ 11 มกราคม พ.ศ. 2482 ในแต่ละปีมีอาคารช่วงบ่ายเฉลี่ย 82 ชั่วโมง ที่อุณหภูมิสูง 90 °ซ.ฟ (32.5 °ซ.) หรือสูงกว่า และ 18 °ซ.ฟ (37.8 °ซ.) หรือสูงกว่า 19 เช้า จะ เห็น อุณหภูมิ ต่ํา หรือ ต่ํา กว่า จุด เยือก แข็ง "ปีน้ําฝน" เป็นช่วงจากเดือนกรกฎาคม 2525 ถึงเดือนมิถุนายน 2526 พร้อมด้วย 27.89 นิ้ว (708.4 มม.) และน้ําหยดจากเดือนกรกฎาคม 2518 ถึงเดือนมิถุนายน 2519 โดยมี 5.71 นิ้ว (145.0 มม.)

ฝนที่ตกมากที่สุดในเดือนเดียวคือ 8.22 นิ้ว (208.8 มม.) ในเดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ. 2541 และปริมาณฝนที่มากที่สุดใน 24 ชั่วโมงคือ 3.01 นิ้ว (76.5 มม.) ในวันที่ 21 มกราคม พ.ศ. 2510 มี ปริมาณ เฉลี่ย 55 วัน ที่ มี ปริมาณ น้ํา ฝน ที่ วัด ได้ มีเพียงหิมะปริมาณเล็กน้อยเท่านั้นที่ถูกบันทึก และมีเพียงอินสแตนซ์ของหิมะที่วัดผลได้เกิดขึ้นเมื่อวันที่ 5 กุมภาพันธ์ 1976 ที่วัดได้ 0.3 นิ้ว (0.8 ซม.)

สํามะโนสหรัฐ ค.ศ. 2010

สํามะโนสหรัฐอเมริกา ปี 2553 รายงานว่า สต็อคตันมีประชากร 291,707 คน ความหนาแน่นของประชากรคือ 4,505.0 คนต่อตารางไมล์ (1,739.4/km²) การแต่งหน้าเชื้อชาติของสต็อคตันเป็นสีขาว 108,044 (37.0%) สีขาว (22.1% ที่ไม่ใช่ชาวสเปน), 35,548 (12.2%) ชาวอเมริกันเชื้อสายแอฟริกา 3,086 (1.1%) ชนพื้นเมืองอเมริกัน, 62,716 (21.5%) เอเชีย (7.2) ฟิลิปปินส์%, 3.5%, กัมพูชา, 2.1%, เวียดนาม 2.0%, จีน 1.8%, อินเดีย 1.6%, ลาว, 1.0%, 0.6%, ปากีสถาน, 0.5%, 0.2%, 0.1%), 1,822 (0.6%), แปซิฟิกไอโซมาเนีย (0.1%, 2 กวามาเนียน), 60,332 (20.7%) จากคู่แข่งอื่น และ 20,159 (6.9%) จากสองเชื้อชาติหรือมากกว่า ชาวสเปนหรือชาวลาติโนในทุกเชื้อชาติมี 117,590 คน (40.3%) 35.7% ของประชากรสต็อคตันเป็นเชื้อสายเม็กซิกัน และ 0.6% เปอร์โตริโก

สํามะโนประชากรปี 2553 รายงานว่ามีประชากร 285,973 คน (98.0%) อาศัยอยู่ในครัวเรือน 3,896 (1.3%) อาศัยอยู่ในกลุ่มนอกสถาบัน และ 1,838 (0.6%) อยู่ในสถาบัน

มีครอบครัว 90,605 ครัวเรือน ซึ่งมีอายุต่ํากว่า 41,033 (45.3%) มีลูกที่มีอายุต่ํากว่า 18 ปี มี 41,481 (45.8%) เป็นคู่สมรสระหว่างเพศเดียวกันมีสามีเป็น 17,140 (18.9%) 7,157 (7.9%) มีเจ้าของบ้านชายที่ไม่มีภรรยาอยู่ด้วย มีห้างหุ้นส่วนทางเพศต่างเพศที่ยังไม่ได้สมรส 7,123 (7.9%) และห้างหุ้นส่วนเดียวกัน 720 (0.8%) แต่งงานหรือจดทะเบียนในประเทศ 19,484 ครัวเรือน (21.5%) ถูกสร้างขึ้นโดยบุคคลทั่วไป และ 7,185 (7.9%) มีบุคคลอยู่คนเดียวมีอายุ 65 ปีขึ้นไป ขนาด ของ บ้าน โดย เฉลี่ย คือ 3 . 16 มี 65,778 ครอบครัว (72.6% ของทุกครอบครัว); ขนาดโดยเฉลี่ยของตระกูลคือ 3.69

ประชากรกระจายตัวออกไป โดยมีประชากร 87,338 คน (29.9%) อายุต่ํากว่า 18, 34,126 คน (11.7%) อายุ 18 ถึง 24, 76,691 คน (26.3%) อายุ 25 ถึง 44, 64,300 คน (26 2.0%) อายุ 45 ถึง 64 และ 29,252 คน (10.0%) ซึ่งมีอายุ 65 ปีขึ้นไป อายุ เฉลี่ย อยู่ ที่ 30 . 8 ปี สําหรับ ผู้หญิง ทุก ๆ 100 คน มี ผู้ ชาย 96 . 1 คน สําหรับ ผู้หญิง ทุก ๆ 100 คน อายุ 18 ปี และ มาก กว่า นั้น มี ผู้ ชาย 92 . 5 คน

มีหน่วยที่อยู่อาศัยจํานวน 99,637 หน่วย ที่ความหนาแน่นเฉลี่ย 1,538.7 หน่วยต่อตารางไมล์ (594.1/km²) ซึ่งมีจํานวน 46,738 (51.6%) อยู่ในครอบครอง และ 43,867 (48.4%) ถูกครอบครองโดยผู้เช่า อัตราการว่างงานของเจ้าของบ้านคือ 3.2%; อัตราการว่างเช่าคือ 9.4% 146,235 คน (50.1% ของประชากร) อาศัยอยู่ในหน่วยที่อยู่อาศัยที่เป็นเจ้าของและ 139,738 คน (47.9%) อาศัยอยู่ในที่พักอาศัย

การจัดอันดับ

• ใน ปี 2020 สหรัฐ นิวส์ ชื่อ สต๊อกตัน เป็น เมือง ที่ มี ความหลากหลาย ที่สุด ของ อเมริกา

เนื่องจากปัญหาทางสังคมและเศรษฐกิจมากมาย สต็อคตันจึงต้องเผชิญกับการจัดอันดับประเทศในเชิงลบอย่างต่อเนื่อง:

• ในผลโพลในแกลลัพปี 2553 สต็อคตันถูกเชื่อมโยงกับมอนโกเมอรี รัฐอาลาบามาสําหรับย่านที่เป็นมหานครที่อ้วนที่สุดในสหรัฐฯ ด้วยอัตราโรคอ้วนที่ 34.6 เปอร์เซ็นต์
• ในฉบับเดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ. 2555 ของฟอร์บส์ นิตยสารฉบับดังกล่าวได้จัดอันดับนายสต๊อกตันในเมืองที่น่าสังเวชที่สุดเป็นอันดับแปดของเมือง ซึ่งส่วนใหญ่เป็นผลมาจากการลดลงอย่างชันในมูลค่าบ้านและอัตราการว่างงานที่สูง
• ในปี 2555 สํานักงานประกันภัยแห่งชาติ จัดอันดับจํานวนสต็อกตันเจ็ดในอัตราการขโมยรถยนต์ต่อหัวในสหรัฐอเมริกา
• ในปี 2555 สต็อคตันได้รับการจัดอันดับเป็นเมืองที่อันตรายที่สุดในอเมริกา และเป็นเมืองที่อันตรายที่สุดเป็นอันดับสองในแคลิฟอร์เนีย (หลังโอกแลนด์)
• ในปี 2556 นายสต็อกตันได้รับการจัดอันดับเป็นเมืองที่อ่านหนังสือได้น้อยที่สุดเป็นอันดับสามของสหรัฐฯ ในการศึกษาของมหาวิทยาลัยรัฐคอนเนตทิคัตตอนกลาง โดยมีผู้ใหญ่ไม่ถึงร้อยละ 17 ที่จบปริญญาโท และ ABC.com จัดอันดับเมืองนี้ให้เป็นเมืองที่ไม่รู้จักอันดับสามของเมืองสหรัฐอเมริกาทั้งหมด ซึ่งมีประชากรกว่า 250,000 คนอยู่เบื้องหลังเมืองบาเคอร์สฟิลด์ แคลิฟอร์เนีย และคอร์ปัส เท็กซัส

นายจ้างสูงสุด

ตามรายงานการเงินประจําปีปี 2550 ของเมือง นายจ้างสูงสุดในเมืองได้แก่

a.^ เขต ซาน โจอาควิน จ้างทั้งภายในและนอกเมือง ไม่มีรายละเอียดของการแยก และเขต San Joaquin ได้ถูกแยกออกจากรายการ

ศิลปะการแสดง

ฟ็อกซ์ แคลิฟอร์เนีย เธียเตอร์

ดนตรี

• สต็อคตันซิมโฟนีเป็นวงออร์เคสตร้ามืออาชีพที่เก่าแก่ที่สุดอันดับสามของแคลิฟอร์เนีย (ซึ่งก่อตั้งขึ้นในปี 1926) หลังจากซานฟรานซิสโก ซิมโฟนีและลอสแอนเจลิส ฟิลฮาร์โมนิค
• มหาวิทยาลัยแปซิฟิกเป็นที่รู้จักกันในโรงเรียนดนตรี และในฐานะที่เป็นบ้านของสถาบันบรูเบค ตั้งชื่อตามชื่อเดฟ บรูเบค ศิษย์เก่าจากมหาสมุทรแปซิฟิกและตํานานเปียโนแจ๊ซ สถาบันรักษาผลงานของบรูเบ็คไว้ และเสนอโครงการร่วมทุนสําหรับนักดนตรีหนุ่ม แจ๊ส ควอร์เทท สถาบันบรูเบ็ค ประกอบด้วยนักเรียนชาวแปซิฟิกและทัวร์มากมาย
• โรงเรียนซานโจอาควินเดลต้า คอลเลจ มีโครงการแจ๊สที่กําลังเติบโตและเป็นบ้านสําหรับวงดนตรีแจ๊สอย่างเป็นทางการและไม่เป็นทางการหลายแห่งที่ประกอบด้วยคณะเดลต้าและแปซิฟิก คริสเตียน ไลฟ์ คอลเลจ เสนอ ปริญญาตรี ด้าน ศิลปศาสตรบัณฑิต ใน ดนตรี คริสเตียน
• สต็อคตันเป็นสถานที่เกิดของคริส ไอแซก

สต็อคตันเป็นเจ้าของสนามดนตรีสดหลายแห่ง รวมถึง:

• สต็อคตันอาเรนาซึ่งเป็นบ้านของทีมกีฬาหลายทีม และได้เป็นเจ้าภาพจัดงานบันเทิงที่เป็นที่รู้จักกันทั่วประเทศ เช่น เกว็น สเตฟานี ร็อบ ซอมบี ออซซี ออสบอร์น จอชโกรแบน แคร์รีอันเดอร์วูด และบ็อบ ดีแลน รายการอพอลโลไนท์โชว์ประจําปีนี้ดึงดูดผู้คนประมาณ 1,500 คนให้เข้าสู่หอประชุมอนุสรณ์สถานเมืองสต็อคตัน (1925) เพื่อรับชมการแสดงโดยนักดนตรีจากแคลิฟอร์เนียตอนเหนือ

โรงละคร

โรง ละคร บ๊อบ โฮป ใน ตัวเมือง สต็อคตัน ซึ่ง เคย เป็น ที่ รู้จัก กัน ใน ชื่อ โรง ละคร ฟ็อกซ์ แคลิฟอร์เนีย ที่ สร้าง ขึ้น ใน ปี 1930 เป็น หนึ่ง ใน หลาย ๆ สถานที่ ใน เซ็นทรัลแวลลีย์ บ็อบ โฮป มักจะมาที่สต็อคตันเพื่อไปเยี่ยมเพื่อนสนิทและมหาเศรษฐีชื่อ อเล็กซ์ สปาโนส ผู้บริจาคเงินจํานวนมากเพื่อกู้โรงละครหลังจากโฮปตาย มหาวิทยาลัยแปซิฟิก เฟย์ สปาโนส คอนเสิร์ท ฮอลล์ มักจะเป็นเจ้าภาพการแสดงต่อสาธารณะ เช่นเดียวกับหอประชุมสต๊อกตัน เมโมเรียล ซีวิค ออดิทอเรีย หอประชุมวอเรน แอเธอร์ตัน ที่เดลต้า เซ็นเตอร์ เพื่อศิลปะในมหาวิทยาลัยซานโจอาควินเดลต้า คอลเลจ เป็นโรงละครที่มีความสูง 1,456 ที่นั่ง พร้อมระบบกริดขนาด 60 ฟุต (18 เมตร) โรงละครสต็อคตันเอ็มไพร์ เป็นโรงภาพยนตร์ที่ตกแต่งขึ้น ซึ่งได้รับการแสดงสดเป็นสถานที่สําหรับดนตรี

ก่อตั้งขึ้นในปี 1951, โรงละครสต็อคตัน ได้เสนอเพลง, ตลกและละครประจําปี มันรักษาโรงละคร 300 ที่นั่ง ในย่านสะพานเวนิเชียน บริษัท ยัง เป็น เจ้าภาพ รางวัล ของ วิลลี่ ประจําปี สําหรับ ศิลปะ การ แสดง ท้องถิ่น ด้วย

องค์กรและสนามศิลปะการแสดงอื่น ๆ รวมถึงโอเปร่าสต็อคตันและอื่น ๆ

ทัศนศิลป์

พิพิธภัณฑ์และหอศิลป์

สต็อคตันอยู่ที่พิพิธภัณฑ์หลายแห่ง

• พิพิธภัณฑ์ แฮกกิน - - พิพิธภัณฑ์ ศิลปะ และ ประวัติศาสตร์ ส่วน ตัว ที่ ไม่ แสวงหา ผล กําไร ถูก สร้าง ขึ้น ใน สวน แห่ง ชัยชนะ ใน ปี 1931 พิพิธภัณฑ์ แสดง ผล งาน ศิลปะ ใน ศตวรรษ ที่ 19 และ 20 และ บ้าน ใน นิทรรศการ ทาง ประวัติศาสตร์ ท้องถิ่น พิพิธภัณฑ์ แฮกกิน มี งาน สะสม ของ สะสม และ แสดง ให้ เห็น ถึง ประวัติศาสตร์ ท้องถิ่น แวลลีย์ และ ประวัติศาสตร์ แคลิฟอร์เนีย พิพิธภัณฑ์นี้ยังแสดงศิลปะที่ดีของศิลปินในศตวรรษที่ 19 และต้นศตวรรษที่ 20 เช่น ฌ็อง เบราด์ อัลเบิร์ต เบียร์สตัดท์ โรซา โบเนอร์ วิลเลียม อดอล์ฟ บูเกอโร ปอล โกแก็ง ฌอง เลออน เกโรม จีแดม ดิฮัสแซม ดาเนียล ริดเวย์ ปิแอร์-ออกุสต์ ฌอร์ ลูส เวิร์ม
• พิพิธภัณฑ์และสมาคมประวัติศาสตร์แห่งเมืองซาน โจอาควิน ดําเนินงานในพิพิธภัณฑ์ที่มีพื้นที่ 18 เอเคอร์ที่มิคเค โกรฟ พาร์ค ซึ่งอยู่ห่างจากเมืองไปทางตอนเหนือสองไมล์ พิพิธภัณฑ์แห่งนี้แสดงให้เห็นถึงการอุทิศตนเพื่อก่อตั้งเมืองสต็อคตัน มรดกทางวัฒนธรรมของเคาน์ตี้ซานโจอาควินในด้านการเกษตรและการผลิต ชุมชนผู้อพยพต่าง ๆ ในสต็อคตันและโลได และอุตสาหกรรมทางประวัติศาสตร์ในอําเภอซานโจควิน
• เรย์โนลด์ แกลเลอรี่ และฮอร์ตัน แกลเลอรี่ — มหาวิทยาลัยแปซิฟิก เรย์โนลด์ แกลเลอรี่ และ ซาน โจอาควิน เดลต้า คอลเลจ ฮอร์ตัน แกลเลอรี่ ทั้งสองงานร่วมสมัยโดยนักเรียนและศิลปินท้องถิ่นที่รู้จักกันในระดับชาติ
• พิพิธภัณฑ์เด็กแห่งสต็อคตัน ซึ่งตั้งอยู่ในโกดังสินค้าเก่า ในย่านดาวน์ทาวน์วอเทอร์ฟรอนท์ ซึ่งมีการแสดงออกแบบ
• เอลซี่ เมย์ กู๊ดวิน แกลเลอรี่ ควบคุมโดยสต็อคตันอาร์ตลีก
• สมาคมประวัติศาสตร์แห่งชาติของฟิลิปปินส์ของสหรัฐอเมริกาได้เสนอให้สร้างพิพิธภัณฑ์ปินอยแห่งชาติในเขตมะนิลาน้อย โดยอุทิศให้แก่ประวัติศาสตร์ของชาวอเมริกันเชื้อสายฟิลิปปินส์ ใน ประวัติศาสตร์ สต๊อกตัน มี ประชากร จํานวน มาก ที่สุด คน หนึ่ง ของ ชาว ฟิลิปปินส์ ผู้ อพยพ และ ชาว สหรัฐฯ ใน สหรัฐอเมริกา ใน ปี 2015 พิพิธภัณฑ์ ได้ เปิด ตัว ขึ้น หลัง จาก วาง แผน 2 ทศวรรษ
• การแสดงออกทางศิลปะของซาน โจอาควิน ซึ่งเป็นความร่วมมือของศิลปินท้องถิ่น ซึ่งประกอบด้วยแกลเลอรี่แห่งก่อนหน้าของพิพิธภัณฑ์ ไมล์ และการแสดงอย่างต่อเนื่องที่โรงแรมฮิลตัน อาคารเคาน์ตี แอดมิเนชัน และท่าอากาศยานสต๊อกตันเมโทรโพลิตัน
• พิพิธภัณฑ์การบินสต๊อกตัน ฟิลด์ เอวิเอชั่น ที่สนับสนุนโดยมูลนิธิการศึกษาในประเทศ มีค่าเป็นบันทึกของ WWII

การฆาตกรรมที่แสดงให้เห็นถึงประวัติการเมือง ตกแต่งผู้อพยพ ของตึกในเมืองหลายหลัง

• ศูนย์ มรดก และ แกลเลอรี่ ของ เม็กซิโก อิงค์ - องค์กร ไม่ แสวงหา ผล กําไร ซึ่ง ตั้ง อยู่ ใน ตัวเมือง สต็อคตัน ซึ่ง มี ภารกิจ ใน การ ให้ ความ รู้ และ ส่งเสริม ศิลปะ และ วัฒนธรรม สําหรับ คน รุ่น ปัจจุบัน และ ใน อนาคต ตั้งแต่ ปลาย ทศวรรษ 1990 ศูนย์ มรดก เม็กซิโก ได้ เป็น ผู้ บุกเบิก ใน การ นํา ภาพ และ ศิลปะ ของ เม็กซิโก มา ใช้ ใน ชุมชน สต็อคตัน

คณะกรรมาธิการศิลปะสต็อกตัน

คณะกรรมาธิการศิลปะสต็อกตัน หน่วยงานที่ปรึกษาของสภาเมือง กํากับดูแลกองทุนบริจาคของเมืองที่ให้เงินช่วยเหลือแก่ศิลปินและองค์กรศิลปะท้องถิ่นและวัฒนธรรม มันเป็นผู้สนับสนุนรางวัลศิลปะประจําปี คณะกรรมการยังทําหน้าที่เป็นแหล่งเก็บข้อมูลและเป็นที่เก็บรวบรวมข้อมูล สําหรับชุมชนศิลปะและวัฒนธรรม

ด้วย ต้น ไม้ กว่า 77 , 000 ต้น เมือง สต๊อกตัน ถูก ติด ชื่อ ว่า ทรี ซิตี้ ยูเอสเอ ประมาณ 30 ครั้ง

สต็อคตันมีภัตตาคารมากกว่า 275 แห่ง โดยนับจากจํานวนประชากรที่แตกต่างกันไปจนถึงจํานวนประชากร ผสม กัน ของ ภัตตาคาร อเมริกัน อเมริกัน บาร์บีคิว กัมพูชา จีน ฟิลิปปินส์ กรีก อิตาลี เม็กซิโก และเวียดนาม ล้วน มี มากมาย ใน ชุมชน ซึ่งสะท้อน ถึง วัฒนธรรม ที่ หลากหลาย ของ เมือง ร้านอาหารในล็อคแซม ยังคงอยู่และมีวันที่ย้อนกลับไปในปี 1895

เทศกาล

สต็อกตันเป็นเจ้าภาพจัดงานเทศกาลประจําปีมากมายเพื่อฉลองมรดกทางวัฒนธรรมของเมือง ซึ่งรวมถึง

การซื้อสินค้า

เมืองสต็อคตันมีห้างสรรพสินค้า 2 แห่ง ตั้งอยู่ติดกัน Weberstown Mall และ Sherwood Mall

กีฬา

สต็อคตันเป็นบ้านของสามสาขา miner leak franshies

• สต็อคตันฮีท— (ทีมฮอกกี้น้ําแข็งเอชแอล) เครือของแคลการี เฟลมส์)
• สต็อคตันคิงส์ ทีมบาสเกตบอลเอ็นบีเอจี สังกัดของซาคราเมนโต คิงส์)
• ทีมเบสบอลสตอกตัน— (ทีมเบสบอลไฮ-เอ แคลิฟอร์เนียลีก) เครือข่ายในโอกแลนด์กรีฑา)

ทีม เบสบอล สต๊อกตัน ทีม เบสบอล เล่น เกม บ้าน ที่ แบนเนอร์ ไอแลนด์ บัลพาร์ค สถาน ที่ นั่ง 5 , 000 ที่ สร้าง ขึ้น สําหรับ ทีม ใน ตัวเมือง สต็อคตัน ท่าเรือ เล่น เกม บ้าน ที่ บิลลี่ เฮเบิร์ต ฟิลด์ ตั้งแต่ ปี 1953 ถึง 2004 ท่าเรือ เป็น ทีม เอ เดียว ใน สต็อคตัน ตั้งแต่ ปี 1946 ใน รัฐไมเนอร์ ลีก แห่ง แคลิฟอร์เนีย สต็อคตันมีเบสบอล Minor Leak เมื่อย้อนกลับไปปี 1886 ท่าเรือ ได้ ผลิต ผู้ เล่น เมเจอร์ ลีก 244 คน รวม ทั้ง แกรี่ เชฟฟีลด์ แดน เพลแซค ดั๊ก โจนส์ แพท ลิสแชค และ ดัลลัส เบรเดน ของ สต๊อคตัน ท่าเรือมี 11 แชมเปี้ยนชิพ และตอนนี้เป็นทีมเอ สําหรับทีมกรีฑาโอกแลนด์ ท่าเรือ มี เปอร์เซ็นต์ การ แพ้ ชนะ สูงสุด ใน ลีกไมเนอร์ เบสบอล ทุก แห่ง ใน ทศวรรษ 1980

สต็อคตันอารีน่าซึ่งเป็นที่นั่ง 10,000 ที่นั่ง ตั้งอยู่ในเมืองสต็อคตัน เปิดตัวเมื่อเดือนธันวาคม 2548 และเป็นบ้านของทีมฮอกกี้อาชีพ สต็อคตัน ธันเดอร์ ธันเดอร์ (ECHL) มาเป็นเวลา 10 ปี ทีมได้ย้ายไปอยู่ชายฝั่งตะวันออกเพื่อจัดแนวของอเมริกันฮอกกี้ลีก และอารีน่าเป็นบ้านของสต็อคตันฮีท กิจการร่วมค้าและสังกัดของแคลการี่ เฟลมส์ จากลีกฮอกกี้แห่งชาติ

สต็อคตันเป็นบ้านของ สนามแข่งรถ ที่เก่าแก่ที่สุด ในทางตะวันตกของมิสซิสซิปปี้ สต็อคตัน 99 สปีดเวย์ เปิด ขึ้น ใน ปี 1947 และ เป็น ทาง ลาด ชั้น หนึ่ง ใน สี่ ไมล์ ที่ ปู ด้วย ปรมาจารย์ ที่ สามารถ รองรับ ผู้ ชม ได้ 5 , 000 คน

ชื่อสต็อคตัน สําหรับ ลิตเติลลีก เบสบอล คือเขต 8 ซึ่งมีทีม 12 ลีก ในเมือง สต็อคตันยังมีลีกซอฟต์บอลหลายลีก รวมทั้งสมาคมซอฟต์บอลหญิงสต็อคตัน และสมาคมซอฟต์บอลลีกของพอร์ตซิตี้ แต่ละลีกมีสมาชิกหลายร้อยคน

เรือพายเรือ Regatta ที่มีคุณลักษณะ การแข่งขันเรือพายเรือระดับสูงและการแข่งขันประเภทเรือพายและม้าหมุน จัดขึ้นทุกปีโดยมหาวิทยาลัยแปซิฟิคในแถบดีพวอเตอร์ของสต็อกตัน ทีม จาก ทั่ว ทั้ง แคลิฟอร์เนียตอน เหนือ เข้า แข่งขัน กีฬา โอลิมปิก ซึ่ง เป็น กีฬา มหาวิทยาลัย ที่ เก่าแก่ ที่สุด ใน สหรัฐอเมริกา

สต็อคตันจัดกิจกรรมกีฬาที่หลากหลายทุกปี: จากฮอกกี้ เบสบอล และกีฬาฟุตบอล ผ่านทางบาสเกตบอล ที่มหาวิทยาลัยแปซิฟิค และในสต็อคตันอารีน่า กอล์ฟแชมเปี้ยนชิพที่สนามกอล์ฟ 18 หลุม และสนามบริหารสนามกอล์ฟ Par 3 การพายเรือ ล่องเรือ และตกปลาในเดลต้าและช่องแคบสต็อคตัน ศิลปะการต่อสู้และการต่อสู้กรง มี สนาม กอล์ฟสาธารณะ 4 สนาม ที่ เปิด ตลอด ปี คือ แวน บุสเคิร์ก สเวนสัน และ สนาม กอล์ฟ สาธารณะ ที่ สปานอส ปาร์ค และ สนาม กอล์ฟ เอลฮอร์น กอล์ฟ หลักสูตรส่วนตัว ได้แก่ สต็อคตัน กอล์ฟ & คันทรี คลับ โอคมูร์ และ บรุ๊คไซด์ กอล์ฟ & คันทรี คลับ

สต็อคตันเป็นหนึ่งในไม่กี่เมือง ที่อ้างว่าเป็นแรงบันดาลใจ ให้กับเคซี่ที่ค้างคาว มหาวิทยาลัยแปซิฟิกเป็นบ้านฤดูร้อนของค่ายฝึกสอนฤดูร้อนที่ 49 ของซานฟรานซิสโกตั้งแต่ปี 2541 ถึงปี 2545

สต็อคตันยังเป็นฐานของนักรบยูเอฟซี นิคและเนท ดิแอซ นิค แชมป์รุ่นมิดเดิลเวทในยูเอฟซี เป็นแชมป์รุ่นเวลเตอร์เวทของดับเบิลยูซีและสไตรค์ฟอร์ซ ในขณะที่เนทเป็นหนึ่งในห้าอันดับแรกของไลท์เวทยูเอฟซี และเป็นผู้ชนะขั้นที่ 5 พี่น้องชาวบราซิลคือเข็มขัดสีดํายิวยิตสูใต้ซีซาร์ กราซี และปฏิบัติการในโรงเรียนในสต็อคตันซึ่งสอนให้ชาวบราซิลเลียนยิวยิตสูกับเด็กและเยาวชน

สวนสาธารณะ

พิกซี วูดส์

เมืองสต็อคตันมีสวนสนุก ของเด็กเล็กๆ พิกซี่ วูดส์ พิกซี่ วูดส์ เปิดในปี 1954 และได้รับผู้เข้าชมมากกว่า 1 ล้านคน

ในวันที่ 8 พฤศจิกายน 2016 ไมเคิล ดี ทับบ์ได้รับเลือกตั้งนายกเทศมนตรี หมู อายุ 26 ปี เป็น นายกเทศมนตรี ชาว อเมริกัน คน แรก ของ สต๊อกตัน นายกเทศมนตรี ทับบ์ เข้า รับ ตําแหน่ง ใน วัน ที่ 1 มกราคม 2017 เขา เป็น นายกเทศมนตรี ที่ อายุ น้อย ที่สุด ของ เมือง สหรัฐ ฯ กว่า 100 , 000 คน ใน ประเทศ

สภาเทศบาลนคร

สภาเมืองประกอบด้วยสมาชิกดังต่อไปนี้ ณ วันที่ 1 มกราคม 2552:

• ไมเคิล ทับส์ นายกเทศมนตรี
• โซล โจแบร็ค— เขต 1
• แดน ไรท์— เขต 2
• พอล แคนเปปา— เขต 3
• ซูซาน เลนซ์— เขต 4
• คริสติน่า ฟูกาซี— เขต 5
• จีซัส แอนดราเด... เขต 6

รัฐบาล ใน ปัจจุบัน เป็น สภา ผู้ จัดการ เมือง

สต๊อกตันยังเป็นที่นั่งของ อําเภอซาน โจอาควิน อีกด้วย ซึ่งรัฐบาลของเขตซาน โจอาควิน ได้รับการระบุและได้รับอนุญาตภายใต้ รัฐธรรมนูญและกฎหมายของแคลิฟอร์เนีย ในฐานะเขตกฎหมายทั่วไป รัฐบาลท้องถิ่นจัดเตรียมบริการทั่วประเทศ เช่น การเลือกตั้งและการลงทะเบียนทางกฎหมาย การบังคับใช้กฎหมาย เรือนจํา บันทึกที่สําคัญ บันทึกทรัพย์สิน การเก็บภาษี สาธารณสุข และบริการสังคม รัฐบาลท้องถิ่นส่วนใหญ่ประกอบด้วยคณะกรรมการระดับสูงของห้าประเทศและตําแหน่งที่ได้รับการเลือกตั้ง ซึ่งรวมถึงนายอําเภอ อัยการและผู้ประเมิน และหน่วยงานต่าง ๆ จํานวนมากภายใต้การกํากับดูแลของผู้ดูแลเทศบาล

สํานักงานตํารวจ

ตราตํารวจสต็อคตัน

สมัยใหม่

เมืองนี้ได้ลดกําลังตํารวจลงมากกว่า 20% ในระหว่างวิกฤติสินเชื่อซับไพรม์เมื่อปี 2551 แต่ผู้มีสิทธิ์ออกเสียงได้อนุมัติภาษีขายเมื่อวันที่ 5 พฤศจิกายน 2556 ที่จัดหาเงินทุนเพื่อจ้างเจ้าหน้าที่ตํารวจเพิ่มเติมจํานวน 120 นาย

เมื่อวันที่ 16 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 เจ้าหน้าที่ได้ตอบโต้การปล้นธนาคารซึ่งส่งผลให้ผู้กระทําผิดสี่คนถูกจับเป็นตัวประกันและเป็นผู้นําในการไล่ล่าความเร็วสูงเป็นเวลาหนึ่งชั่วโมง ระหว่างการไล่ล่ารถยนต์ ผู้ต้องสงสัยหนึ่งรายยิงกระสุนปืน AK-47 กว่า 100 นัดจากเจ้าหน้าที่ตํารวจ ทําให้รถตํารวจ 14 คันไม่ได้ติดตั้ง 14 คัน รวมทั้งรถเลนโค แบร์แคท เจ้าหน้าที่กว่า 30 คน ถูกยิง 600 นัด เข้าไปในยานพาหนะ ผู้กระทําผิดสองคนถูกสังหาร ตัวประกันสองคนได้รับบาดเจ็บ ตัวประกันหนึ่งคนถูกสังหารด้วยกระสุนตํารวจ และยานพาหนะและทรัพย์สินอื่น ๆ อีกจํานวนมากได้รับความเสียหายหรือถูกทําลายโดยกระสุนเกือบ 1,000 นัดที่ยิงโดยโจรและตํารวจ ทางแผนกเผชิญกับคําวิพากษ์วิจารณ์เกี่ยวกับการจัดการเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นภายหลัง

อาชญากรรม

รถตํารวจแอมแทร็กที่สต็อคตัน - สถานีถนนซานโจอาควินในสต็อคตัน ปี 2012

ในปี 2555 เมืองสต็อคตันเป็นเมืองที่อันตรายที่สุดอันดับที่ 10 ของอเมริกา รายงานอาชญากรรมรุนแรง 1,417 คดีต่อประชากร 100,000 คน เหนือกว่าค่าเฉลี่ยของประเทศ และ 22 คดี ต่อ 100,000 คน (สูงกว่าค่าเฉลี่ยของ 4.7) ใน ปี 2013 อาชญากรรม รุนแรง ได้ ลด ลง เหลือ 1 , 230 . 3 คดี ต่อ 100 , 000 คน ทํา ให้ เป็น อันดับ ที่ 19 ของ เมือง ที่ อันตราย ที่สุด สต็อคตันได้ประสบกับ อาชญากรรมรุนแรง อย่างมาก ถึงประวัติการฆาตกรรม 71 คดีในปี 2555 ก่อนจะถึง 32 คดี ในปี 2556

ผู้บัญชาการตํารวจสต็อกตัน เอริค โจนส์ ผู้บัญชาการตํารวจสต๊อกตัน ได้ให้เครดิตการลดลงของปี 2556 ในอัตราการฆาตกรรมต่อการหยุดยิง กลยุทธ์การแทรกแซงด้วยอาวุธปืนที่บุกรุกในบอสตันและนําไปใช้ในเรือนจํา พ.ศ. 2555 เมื่อรวมกับปฏิบัติการปราบปรามยาเสพติดของรัฐบาลกลาง

เหตุยิงกันในโรงเรียนประถมคลีฟแลนด์

17 มกราคม 1989 กรมตํารวจสต็อคตันได้รับคําขู่จากโรงเรียนประถมคลีฟแลนด์ ต่อมาในวันนั้น แพทริก เพอร์ดี ซึ่งต่อมาถูกพบว่าป่วยทางจิต ได้เปิดฉากยิงที่สนามเด็กเล่นของโรงเรียนด้วยไรเฟิลกึ่งอัตโนมัติ สังหารเด็ก 5 คน ผู้ลี้ภัยชาวกัมพูชาหรือเวียดนามทั้งหมด รวมทั้งผู้อพยพอีก 29 คน และครูคนหนึ่ง ก่อนที่จะสละชีวิตของเขา การยิงกันในโรงเรียนประถมคลีฟแลนด์ ได้รับข่าวจากประเทศ และบางครั้งก็ถูกเรียกว่า การสังหารหมู่ที่โรงเรียนคลีฟแลนด์

กองตํารวจดับเพลิง

กรมดับเพลิงสต็อคตัน ถูกจัดอันดับเป็นอันดับ 1 ของหน่วยงานประกันภัยในปี 1971 ใน ปี 2005 สถานี ทั้ง 13 แห่ง ของ เมือง ได้ เข้า สู่ มาตรฐาน ของ สมาคม ป้องกัน ไฟ แห่ง ชาติ ใน เวลา ตอบสนอง 5 นาที ใน ปี 2009 มัน มี สถานี ไฟ ไฟ 13 สถานี และ บุคลากร อาชีพ กว่า 275 คน เนื่องจากเป็นส่วนหนึ่งของระดับการจัดหาพนักงานซึ่งมีพนักงานห้าคนอยู่ในบริษัทบันไดและพนักงานเครื่องยนต์จํานวนสี่คน จึงเป็นหนึ่งใน 57 แผนกใน 44,000 แผนกที่ได้รับคะแนนระดับ 1 ในปี 2553

ทางกระทรวงได้คงระดับคะแนนนี้ไว้จนถึงปี 2554 ในระหว่างการสอบสวนกรณีล้มละลายของพลเมือง 9 ครั้ง และภายหลังการสืบสวนของคณะกรรมการพลเรือน ซึ่งลดระดับพนักงานลงจากพนักงาน 220 คนเต็มเวลาลงเหลือ 177 คน และงบประมาณปี 2554 จาก 59 ล้านดอลลาร์เป็น 40 ล้านดอลลาร์ แผนกถูกตัดไป 30% การล้มละลายเป็นเพราะเป็นส่วนหนึ่งของการตัดสินใจในปี 2539 ที่ทําโดยทางเมืองในการจัดหานักดับเพลิงที่มีบริการด้านสุขภาพฟรีหลังจากเกษียณอายุ ซึ่งในภายหลังได้ขยายตัวให้กับพนักงานประจําเมืองทุกคน ผล ประโยชน์ ที่ ได้ ค่อย ๆ เพิ่ม ขึ้น เป็น หนี้ 417 ล้าน ดอลลาร์

ณ ปี 2016 กรม นี้ ประกอบ ด้วย โรง ไฟฟ์ 12 แห่ง ที่ มี บริษัท เครื่อง ยนต์ 12 แห่ง และ บริษัท รถบรรทุก 3 แห่ง ในปี 2558 กรมดับเพลิงได้ตอบรับกับการแจ้งขอใช้บริการฉุกเฉินมากกว่า 40,000 ครั้ง รวมทั้งการระดมยิงของโครงสร้างการทํางานมากกว่า 300 ครั้ง กระทรวงฯ เป็น หนึ่ง ใน สหรัฐ ฯ ที่ ยุ่ง มาก ที่สุด กรมตํารวจดับเพลิงสต็อกตัน ได้ช่วยเหลือ ในการโทรฉุกเฉินทางการแพทย์ โดยการตอบรับทางการแพทย์ของอเมริกา

การศึกษา

หลักและรอง

หอคอยเบิร์น ที่มหาวิทยาลัยแปซิฟิค

สต็อคตันเป็นส่วนหนึ่งของ 4 เขตของโรงเรียนรัฐ: เขต รวม ของ สต๊อกตัน เขต รวม ของ ลูกค้า เขต รวม ของ ลินคอล์น เขต ของ โรง เรียน รวม โลดิ และ เขต ของ มันเตกา มี โรง เรียน ประถม และ มัธยม มาก กว่า 40 แห่ง รวม ทั้ง โรง เรียน มัธยม ของ เซนต์แมรี่ สต๊อกตันยังเป็นบ้านของโรงเรียนเช่าเหมาลําของรัฐ รวมทั้งโรงเรียนของรัฐแอสไปร์ โรงเรียนของรัฐ สต็อคตัน วิทยาลัยสต็อคตัน ยูนิเอ็ด เอิร์ล คอลเลจ อคาเดมี่ และโรงเรียนเอกชน

หลังรอง

มหาวิทยาลัยแปซิฟิกได้ย้ายไปสต็อคตันในปี 1924 จากซานโฮเซ่ มหาวิทยาลัย แห่ง นี้ เป็น โรง เรียน เอกชน แห่ง เดียว ใน สหรัฐอเมริกา ที่ มี นัก เรียน น้อย กว่า 10 , 000 คน ที่ ให้ โรง เรียน วิชาชีพ แปด แห่ง และ ยัง มี โปรแกรม ระดับ จํานวน มาก ที่ เทียบ กับ ประชากร นัก เรียน ทีมบาสเกตบอลของเสือแปซิฟิก ได้เข้าร่วมการแข่งขัน NCAA ถึงเก้าครั้ง พวกไทเกอร์ เล่นเกมที่บ้านที่อเล็กซ์ จี ศูนย์สปาโนสตั้งแต่ปี 1982 ก่อนที่จะเล่นที่ Stockton Memory Civic Auditorial Auditic Auditorium ตั้งแต่ปี 1952 มหาวิทยาลัยได้ถูกใช้ในการถ่ายทําภาพยนตร์ฮอลลีวูด (ดูด้านล่าง) ส่วนหนึ่งเป็นเพราะลักษณะของมหาวิทยาลัยอีสต์โคสต์ไอวีลีก

และอยู่ในสต็อคตันด้วย

• โรงเรียนซานโจอาควินเดลต้า มีการตั้งค่าไซต์เพิ่มเติมให้ขยายการเข้าถึงการศึกษาในตําแหน่งที่ตั้งที่ห่างไกล
• มหาวิทยาลัยแคลิฟอร์เนียสเตท สตานิสเลาส์ ได้ก่อตั้ง สต๊อกตัน ในสถานที่ ของอดีตโรงพยาบาลสต๊อกตันสเตท โรงพยาบาลเป็นสถาบันจิตเวชแห่งแรกในแคลิฟอร์เนีย
• มหาวิทยาลัยฮัมฟรีย์ สถาบันเอกชนที่ไม่แสวงหาผลกําไรซึ่งเสนอให้บัณฑิตปริญญาตรีและปริญญาตรี รวมทั้งปริญญาตรีแพทย์จากวิทยาลัยกฎหมาย ลอเรนซ์ ดริวอน
• วิทยาลัยคาปลานสตอกตัน
• คริสเตียน ไลฟ์ คอลเลจ วิทยาลัย ไบเบิล สี่ ปี เอกชน เสนอ ให้ นัก ศึกษา ศาสตรบัณฑิต ปริญญา ศิลปะ ใน คัมภีร์ ไบเบิล และ เทววิทยา หรือ ดนตรี คริสเตียน
• วิทยาลัยธุรกิจเอ็มทีไอ
• วิทยาลัยอุยอิ

สต็อคตันตั้งอยู่ส่วนกลางเพื่อเข้าถึง:

• ท่าเรือสต็อคตัน ท่าเรือน้ําลึกระหว่างประเทศ
• ระบบรางรถไฟแอมแทร็ก
• เป็นระบบทางด่วนข้ามรัฐ
• ท่าอากาศยานสตอกตันเมโทรโพลิตัน

ถนนและรถไฟ

สถานีรถแอมแทร็ค ถนนซาน โจควิน ในสต็อคตัน

เนื่องจากมีที่ตั้งของมันที่ "ทางแยก" ของเซ็นทรัลแวลลีย์ และระบบทางหลวงที่ค่อนข้างกว้าง สต็อคตันจึงสามารถเข้าถึงได้ง่ายจากทุกที่ในแคลิฟอร์เนีย ทางหลวงระหว่างรัฐ 5 และรัฐหมายเลข 99 ทางหลวงใหญ่ของแคลิฟอร์เนีย ทางเหนือ-ใต้ ผ่านขีดจํากัดของเมือง ทางหลวงรัฐ ทาง ตะวัน ตก - ตะวัน ตก สาย 4 ก็ ผ่าน ไป ใน เมือง ด้วย โดย ให้ เข้า ถึง ย่าน อ่าว ซานฟรานซิสโก ตลอดจน บริเวณ เซียร์รา เนวาดา และ เชิงเท้า ของ เมือง สต็อคตันเป็นสถานีทางตะวันตก ของทางหลวงรัฐหมายเลข 26 และทางหลวงรัฐหมายเลข 88 ซึ่งขยายไปถึงชายแดนเนวาดา นอกจากนี้ สต็อคตันจะอยู่ภายใน 1 ชม. ระหว่างรัฐ 80 อินเตอร์สเตต 205 และอินเตอร์สเตต 580

มณฑลสต็อกตันให้บริการโดยเขตการขนส่งของภูมิภาคซาน โจอาควิน

สต็อกตันยังเชื่อมโยงกับประเทศอื่น ๆ ผ่านทางเครือข่ายรถไฟ สต็อคตันมีสถานีรถไฟโดยสาร 2 สถานี โรเบิร์ต เจ สถานีรถไฟคาบราลซึ่งให้บริการแก่ซาคราเมนโตบนเส้นทางซาน โจอาควินส์ของอัมแทร็ก และยังทําหน้าที่เป็นเทอร์มินัลทางตอนเหนือของสถานีรถไฟขนส่งอัลทามอนต์คอร์ริดอร์เอ็กซ์เพรส ที่ซานโฮเซ สถานี ถนน ซาน โจควิน ให้ บริการ กับ โอคแลนด์ ผ่าน เส้นทาง ซาน โจควินส์ ค่ะ

เครือข่ายทางรถไฟที่ใหญ่ที่สุดในสหภาพแปซิฟิกและบีเอ็นเอสเอฟ ซึ่งเป็นเครือข่ายทางรถไฟขนาดใหญ่ที่สุดสองเครือข่ายในอเมริกาเหนือ ทั้งบริการสต็อกตันและท่าเรือของตนผ่านทางการเชื่อมต่อกับสถานีขนส่งทางรถไฟ และบริษัทขนส่งทางรถไฟแคลิฟอร์เนียตอนกลาง ซึ่งให้บริการทั้งในและในการเชื่อมต่อระหว่างทางรถไฟหลายสาย เมื่อเร็ว ๆ นี้ รถไฟ BNSF ได้เปิดศูนย์ขนส่งสินค้าระหว่างโมเดลมูลค่า 150 ล้านดอลลาร์สหรัฐ ในสต็อกตันทางตะวันออกเฉียงใต้ ซึ่งเป็นสิ่งที่น่าพึงพอใจต่อความต้องการในการขนส่งลําเลียงที่ยาวนาน สต็อกตันไดมอนด์เป็นจุดเปลี่ยนแปลงที่ใหญ่ที่สุดของรัฐภายในปี 2020 โครงการแยกตัวระดับเพื่อยกระดับสหภาพแปซิฟิกเหนือเส้นเอ็นเอสเอฟนั้น มีการวางแผนว่าจะเสร็จสมบูรณ์ภายในปี 2569

แอร์

ท่าอากาศยานผู้โดยสารแห่งสต็อคตันเมโทรโพลิแทน

สต็อคตันให้บริการโดย สต็อคตันเมโทรโพลิตัน ตั้งอยู่ในเขต ทางใต้ของเขตเมือง ท่าอากาศยานได้รับมอบหมายให้เป็นเขตการค้าต่างประเทศ และส่วนใหญ่แล้วจะใช้โดยบริษัทผลิตและเกษตรกรรมเพื่อวัตถุประสงค์ในการขนส่งสินค้า ตั้งแต่ การ ขาด การ บิน บริการ ผู้โดยสาร ได้ เข้า มา และ หาย ไป หลาย ครั้ง บริการภายในประเทศเริ่มขึ้นอีกครั้งเมื่อวันที่ 16 มิถุนายน 2006 ด้วยบริการที่ลาสเวกัสโดยแอร์ยักษ์ จํานวนวันของการให้บริการ/จํานวนเที่ยวบินถูกขยายออกไม่กี่เดือนต่อมาเนื่องจากความต้องการ การบริการทางอากาศถึงฟีนิกซ์ เริ่มขึ้นในเดือนกันยายน 2007

วัน ที่ 1 กรกฎาคม 2010 Alleigath Air ได้ นํา ไป ใช้ บริการ ไม่ หยุด จาก Long Beach แคลิฟอร์เนีย ในปี 2549 อโรเม็กซิโก ได้วางแผนที่จะให้เที่ยวบินไปยังและออกจากกัวดาลาฮารา เม็กซิโก แต่แผนของสนามบินเพื่อสร้างสถานีศุลกากรที่สนามบิน ในตอนแรกนั้นถูกปฏิเสธโดยฝ่ายบริการด้านศุลกากร อย่างไรก็ตาม ความเป็นไปได้ในการสร้างสถานีแห่งนี้ ในขณะนี้กําลังเป็นประเด็นการเจรจาต่อรองอย่างต่อเนื่องระหว่างสนามบินและบริการด้านศุลกากร และ Aeromexico ได้ชี้ให้เห็นถึงผลประโยชน์อย่างต่อเนื่องในการให้บริการ การขนส่งทางดินมีให้จาก เฮิรตซ์ องค์กร แคปสีเหลือง และออโรร่า ลิมูซีน

ท่าเรือ

ท่าเรือสต็อคตันเป็นท่าเรือที่ทํางานเต็มที่ ประมาณ 75 ไมล์ทะเล (86 ไมล์) 139 กม. ทางตะวันออกของสะพานโกลเดนเกท ในซานฟรานซิสโก การตั้งแท่นขุดเจาะแม่น้ําซาน โจอาควิน ท่าเรือดังกล่าวมีพื้นที่ 4,200 เอเคอร์ (17 กม^.2) และมีพื้นที่เก็บกู้สําหรับเรือขนาด 17 ลํา มีความยาวสูงถึง 900 ฟุต ณ ปี 2557 ท่าเรือสต็อคตันมีผู้เช่าจํานวน 136 คน และได้รับบริการทางรถไฟของ BNSF และ UP นอกจากนี้ ท่าเรือยังประกอบด้วยพื้นที่ 1.1 ล้านตารางฟุต (102,000 ม.²) ของตลาดขนส่งทางเรือและทางรถไฟสําหรับแล่นต่อเรือและรางเก็บสินค้า 7.7 ล้านตารางฟุต (715,000 m²) ของคลังสินค้า

จุดที่ติดกับท่าเรือเป็นเกาะดูฟักและเรดี ซึ่งเป็นฐานทัพเรือในสมัยสงครามโลกครั้งที่สองจนกระทั่งถูกปลดออกจากตําแหน่งในระหว่างการปรับแนวฐานทัพและกระบวนการปิดในปี 2538

สิ่งพิมพ์รายคาบ

ยุครายวัน

• บันทึก เป็น หนังสือพิมพ์ ประจํา วัน

จักรวรรดิรายสัปดาห์

• ข่าวรายสัปดาห์สองภาษา ตีพิมพ์หนังสือพิมพ์ทั้งภาษาสเปนและอังกฤษ

รอบระยะเวลารายเดือน

• ความเป็นจริงของศิลปะคือ การทําลายสถิติในซาน โจอาควิน เดลต้า คอลเลจ ซึ่งมีฐานอยู่ในสต็อคตันตั้งแต่เดือนธันวาคม 2549 เขียนในทุกประเภท ภาพถ่าย และสื่อภาพโดยนักเรียน คณะทํางาน และคณะ รวมทั้งสมาชิกในชุมชนเป็นที่ยอมรับ
• คาราวานเป็นศิลปะชุมชนท้องถิ่น และเหตุการณ์ที่แทบลอยด์เป็นรายเดือน
• Espresso Review ของกวีเป็นวารสารที่มีฐานอยู่ในสต็อคตัน ส่วนใหญ่มีการจําหน่ายทางเมล์ นับตั้งแต่ฤดูร้อนปี 2005
• นิตยสาร San Joaquin เป็นนิตยสารไลฟ์สไตล์ระดับภูมิภาค ครอบคลุมสต็อคตัน โลได เทรซี และแมนเตกา
• Central Valley Business Journal เป็นตารางธุรกิจรายเดือน
• คนดาวน์ทาวเนอร์ เป็นผู้นําทางฟรี สําหรับเหตุการณ์ในเมืองสต็อคตัน การค้า อสังหาริมทรัพย์ และวัฒนธรรมและชุมชนอื่น ๆ ที่เกิดขึ้น

สถานีออกอากาศวิทยุ

สถานี AM

• KCVR 1570: เพลงฮิตสําหรับผู้ใหญ่สเปน
• KWG 1230: คาทอลิกเปลี่ยนรูปแบบเป็น ข่าว/การพูด หนึ่งในสถานีวิทยุ AM ที่เก่าแก่ที่สุดของแคลิฟอร์เนีย
• KWSX 1280: ร็อคแอนด์โรลรีสทรีคออฟแมนเตกา 96.7
• KSTN 1420 Modern Country Simulcast บน 105.9FM

นอกจากนี้ สถานีวิทยุหลายแห่งจากซานฟรานซิสโกที่อยู่ใกล้เคียง ซาคราเมนโตและโมเดสโตเป็นลูกหนี้ในสต็อกตัน

สถานี FM

สถานีโทรทัศน์

ในฐานะส่วนหนึ่งของตลาดโทรทัศน์ซาคราเมนโต-สต็อคตัน-โมเดสโต สต็อคตันส่วนใหญ่เป็นสถานีที่มีฐานอยู่ในซาคราเมนโต แต่อาจมีเครื่องโทรทัศน์ของสถานีโทรทัศน์ในซานฟรานซิสโก รายการเหล่านี้อยู่ในรายการด้านล่างนี้ พร้อมด้วยเมืองแห่งใบอนุญาตใช้งานที่เป็นตัวหนา:

การ์ตูน

• สแตน ลี ตั้งชื่อ สต็อคตัน ว่า สถานที่ เกิด ของ สี่ มหัศจรรย์ ใน ปี 1986 หลัง จาก ที่ โจ ฟิลด์ ได้ ยื่น ร้อง ให้ มาร์เวล คอมิคส์ เปลี่ยน มัน จาก หนังสือ เรื่อง "เซ็นทรัล ซิตี้ "

ภาพยนตร์

มี ภาพ ถ่าย เคลื่อนไหว จํานวน หนึ่ง ถ่ายทํา ใน สต็อคตัน ในช่วงหลายปีที่ผ่านมาผู้ผลิตภาพยนตร์ได้ใช้เส้นทางสายน้ําของสต็อคตันเพื่อเข้าไปสู่รัฐมิสซิสซิปปี้เดลต้า ไร่นาที่ล้อมรอบในฐานะที่ราบอเมริกันและมิดเวสต์ และมหาวิทยาลัยของแปซิฟิกในฐานะมหาวิทยาลัยไอวีลีก ภาพยนตร์บางเรื่องที่ถ่ายทําในสต็อคตันรวมถึง:

โทรทัศน์

• ซีรี่ส์ ทาง ทีวี ตะวัน ตก ใน ทศวรรษ 1960 ที่ บิ๊ก แวลลีย์ ถูก ตั้ง ขึ้น นอก สต็อคตัน
• เครื่อง FX T.V แสดงให้เห็นว่า Sons of Anarchy (2008-2014) มีการตั้งค่าและอยู่ภายนอกสต็อกตัน

สต็อคตันได้รับรางวัลออล-อเมริกาซิตี้จากซีวิคลีกแห่งชาติในปี 1999, 2004, 2015 และ 2017, รวมสี่ครั้ง รางวัลปี 2004 อ้างอิงการนําเสนอของผู้รับมอบสิทธิ์ 60 คน ชื่อ "The Dream Live On!" และเป็นโครงการขับเคลื่อนโดยชุมชนสามโครงการที่จัดขึ้น: การเป็นหุ้นส่วนครอบครัว พันธมิตรดาวน์ทาวน์ และโครงการรักษาสันติภาพ รางวัลปี 2532 ได้รับรู้ถึง Apollo Night Tallent and Performing Series การแปลงศูนย์พัฒนาสต็อคตัน ให้เป็นศูนย์พัฒนานอกมหาวิทยาลัยแคลิฟอร์เนียสเตท ที่ Stanislous และ LEAP (Let Education Attack Dollution) โปรแกรม

นิตยสารซันเซตที่มีชื่อว่า สต๊อกตัน ทรี ซิตี้ ทางตะวันตกของสหรัฐอเมริกา ในเดือนมีนาคม 2545 และ "Best of West Food Fest" ในเดือนมีนาคม 2543 สต็อคตันประกอบด้วยเมือง รัฐ และอาณาเขตทางประวัติศาสตร์แห่งชาติ 49 แห่ง นับตั้งแต่ปี 1855

ในเดือนกุมภาพันธ์ 2552 และอีกครั้งในเดือนกุมภาพันธ์ 2554 สต็อคตันได้รับชื่อว่า "เมืองที่สุดของอเมริกา" โดยฟอร์บส์ โดยพูดถึงประเด็นปัญหาของเมืองที่มีอัตราการเกิดความรุนแรง อัตราอาชญากรรม ระดับภาษีรายได้ และอัตราการว่างงาน สต็อคตันได้วางที่สองในรายชื่อนี้ในปี 2008

สต็อคตันอยู่บ้าน จอคกี้แผ่นวิทยุแผ่นแรกของโลก เรย์ นิวบี้ ในปี 1909 เมื่ออายุ 16 ปี นิวบี้ ได้เริ่มเล่นบันทึกเป็นประจําบนเครื่องส่งสัญญาณขนาดเล็ก ในขณะที่นักเรียนที่วิทยาลัยเฮอร์โรลด์แห่งวิศวกรรมและระบบไร้สาย ตั้งอยู่ในซานโฮเซ แคลิฟอร์เนียภายใต้อํานาจของผู้บุกเบิกวิทยุ ชาร์ลส์ "ด็อก" เฮอร์โรลด์

วงดนตรีอินดี้ ร็อค พาเมนต์ ก่อตั้งขึ้นในสต็อคตันในปี 1989 โดยนักดนตรีท้องถิ่นสองคน ชื่อ สตีเฟน มัลคัส และ สก็อตต์ แคนเบิร์ก ซึ่งรู้จักกันในชื่อเดิมว่า "S.M." และ "Spiral Stairs"

นิคและเนท ดิแอซ นักต่อสู้ศิลปะการต่อสู้แบบผสม ภายใต้ป้ายโฆษณาของยูเอฟซี ยังมีชื่อเสียงจาก "209" เช่น สต็อคตัน แคลิฟอร์เนีย พวกเขาเป็นที่รู้กันดีว่า จะเลื่อนขั้นให้ตัวเอง โดยใช้สต็อคตัน เกือบเหมือน N.W.A. ใช้คอมป์ตัน พวกเขาใส่ชุดต่อสู้ 209 ด้วย พวกเขาสามารถเห็นตะโกน "Stockton 209 motherfucker" ในการสัมภาษณ์มากมายและการแถลงข่าว ทีมงานของพวกเขารวมทั้งนักต่อสู้แบบ MMA อื่น ๆ เช่น กิลเบิร์ต เมลเวนเดซ, เจค ชีลส์, นิค ดิแอซ, แดเนียล โรเบิตส์, เนต ดิแอซ และเดวิด เทอร์เรล ภายใต้การนําของเซซ่าร์ กราซี่ ซึ่งรู้จักกันในนาม Sctockton Skrap Pack และมีส่วนร่วมในการแข่งขันในความกล้าหาญที่มีชื่อเสียงหลายครั้งทั้งในและนอกเขตออกคากอน

โฮเซ่ เอ็ม. เฮอร์นานเดซ นักบินอวกาศและวิศวกรของนาซ่า ชื่อดัง เรียกว่า สต๊อกตัน เป็นบ้านเกิดของเขา อากิโกะ บิลลิงส์ วิศวกรที่มีชื่อเสียง และผู้หญิงที่เกิดในฟิจิ พิจารณาสต็อกตันบ้านอเมริกันของเธอ ชิ เชง มือเบสสําหรับดีฟโทน เกิดและเติบโตในสต็อคตันและเข้าเรียนในโรงเรียนมัธยมโทเค เรแกน มาวอิ อดีต NFL fullback เล่นให้ ร.ร.มัธยมทอค

สต็อคตันมีเมืองน้องสาวเจ็ดเมือง